Aan mijn doek componeer ik op de klanken die mij soms begeleiden.
Ik spreid het licht uit en verspreid mijn emotie zonder limieten.
Ik licht de nevel of veroorzaak mist.
Ik zuiver de vormen uit en plaats de transparanties boven elkaar.
Ik vorder naar een abstract dat er misschien geen is.
Alles is één en al gemoedsrust, sereniteit, betovering, verwondering en… onthechting.
Artemisia